Jednego się nauczyłem

Rozmawiać
tak łatwo,
a ja nie potrafię,
śmiać się
tak prosto,
a ja nie umiem,
zachwycać
potrafi każdy,
a ja nie mam czym...

Nie umiem
wykrztusić słowa,
ani ciszą
trwać,
nie znam
co struna harfy,
melodia serenady
także nie ma...

Tak nic nie potrafiąc,
tak pragnąc nieustannie,
tak łaknąc powietrza,
a otrzymując
bezgłośną próżnię,
nauczyłem się
w końcu,
lecz tylko jednego...

już wiem,
kiedy spuścić wzrok...

autor

Piotrek_K

Dodano: 2009-06-20 21:47:17

Ten wiersz przeczytano 588 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie