Jednostka zapomnienia
Samo nie wiesz dlaczego tak bardzo,
Tak błogo?
Nie wiesz czy czekasz czy pędzisz dalej,
Niezdecydowanie bierze górę
I zastanawiasz się
Żegnasz krzyżem leżysz w łóżku samotnym
Trumnowym
Naświetlasz swój stan ducha jednostką
zapomnienia,
Lecz nic nie widać!
Jak zwykle z resztą
W Twoim przypadku
Beznadziejnym
To w mojej głowie żyje wciąż ta sama
nędza
Co się zowie Niezdecydowanie i Chaos
A Szatan w karty przegrał już nawet m o j
ą duszę
Nic dziwnego, skoro ze sobą grał
I znów beznadzieja ogarnia niczym całun
jakiś nieprzezroczysty
Ale nie odbije się na nim twarz moja
Gdyż rysy swoje tracę
A twarz bez rysów maską jedynie
zapomnienia
autor
Archangel
Dodano: 2011-10-01 00:18:55
Ten wiersz przeczytano 567 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
:( oddaje całkowicie mój dzisiejszy stan
trwania...dużo wyjaśnił
Skoro wiersz wolny, to jednak tym bardziej powinieneś
spojrzeć na znaki, lub ich brak (przestankowe).
Trochę chaotyczny w przekazie- masz coś do
przekazania, to pewne, ale jeszcze nie skwitowałeś go
do końca, (ten wiersz)