Jedyna
Jedyna
Kwiaty we włosach-
młodości nieprzemijanie,
boso po trawie-
delicje z zielenią,
gdy jeszcze w jeziorze zanurzasz swe
ciało,
a słońce rude włosy oświetla
namiętnością,
mogę i patrzę na ciebie godzinami,
na filigranową wśród wigoru natury.
Łódź 05.08.2013 Mirosław Pęciak
autor
miniek183
Dodano: 2013-08-05 08:53:41
Ten wiersz przeczytano 768 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Jak nieprzemijanie jest Twój wiersz, jak zatrzymana
chwila, która jest piękna.
Pozdrawiam:)
Ładnie wyrażony zachwyt "tą jedyną". Myślę, że do
szóstego wers zakradło się zbędne "w".
Miłego dnia.