Jedyna
pustynia zamiast oceanu łez
wypłakanych kiedy już wszyscy śpią
w domu bez marzeń i radości
bez Ciebie ze wszystkimi troskami
planami niezrealizowanymi kiedyś
a teraz sens zatracony
w świecie gdzie potrzeb nie ma
mniej zapalonych świec właśnie dziś
ku niepamięci
tyle zniczy pali się by pamięć
nie przeminęła
żyjemy całkiem normalnie
z pragnieniami i troskami
małymi i dużymi planami na kilka lat
by przeżyła pamięć o tym co ważne
by kiedyś
kiedy mnie też już nie będzie
paliła się świeczka jedyna ku pamięci
autor
Taki Sobie
Dodano: 2016-11-01 23:04:39
Ten wiersz przeczytano 1101 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Bardzo przyjemny, jakoś pobudził mnie do refleksji :)
Pozdrawiam serdecznie +++
oby i o nas pamiętano... warto było przeczytać
Piękna nostalgia w zapalonym zniczu,
wpleciona między wersy.
Pozdrawiam Włodku.
Smutek przemijania. ... Piękny, refleksyjny wiersz
Warto do ciebie zaglądać
wiersz godny przeczytania
pozdrawiam :)
Pomilczę nad tymi wypłakiwanymi skrycie nocą...
i ślę myśli serdeczne.
Taka jest kolej rzeczy
Pozdrawiam
Jestem podobnego zdania, co Autor. Bardzo dobra
refleksja. Pozdrawiam
Gdy serce krwawi
świece płoną żwawiej
i tylko one wiedzą wszystko
i niosą z dymem wnętrza widowisko
Ciekawa refleksja...
pozdrawiam serdecznie:)
"...niezrealizowane plany z kimś kto odszedł ,a teraz
sens zatracony..."-tak nieraz bywa że zastanawiamy się
co dalej-ale życie toczy się dalej...Pozdrawiam
serdecznie.
taka kolej rzeczy...
Pozdrawiam serdecznie :)
JESTEM NA tak