Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Jego

Rozpadł się na milion kawałków
Niczym porcelanowy dzban
Jego już niema
Ten obraz który oczy widzą
To tylko trochę materi
Pozostałości po człowieku
Który też długo po świecie niebedzie chodził
Zamkną go w drewnianej skryni
Dół wykopią ziemią zasypią
I tyle z niego zostanie
...strawa dla robaków...

..do ostatniego tchnienia:*...

autor

grzes1971

Dodano: 2009-05-11 03:20:51
Ten wiersz przeczytano 473 razy
Oddanych głosów: 5
Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (3)

ula2ula ula2ula

Pewność rozsypana ale jeszcze trzeba słuchać pragnień
to nadzieja Wiersz dobry wstrząsa i wzrusza Na tak
Pozdrawiam ciepło :)

Beata K. Beata K.

bardzo udany i prawdziwy wiersz...

Aut Aut

Z głową coś Ci się zrobiło? Wiesz jak z prawdziwą
Miłością jest miło? W każdym wieku zaskoczy, zauroczy!

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »