Jego muza ERATO

.....Pewien obrazek po spotkaniu w Ogrodzie, w Botaniku.......

Jej postać popłynęła lekko wśród lóż
Idąc, muskała patrzących w ciszy
Wcześniej pożegnała poetów, no i cóż
Pragnęła wrócić do swego Miszy

Jeden raz tylko ukradkiem zerknęła
On też zwrócił uwagę na tę jej grację
I już utonął, twierdzę jednoznacznie
Całym swym jestestwem zaczął afirmację

Całość arety skupił dzisiaj w sobie
Nie uszło to też i jej uwadze
Podszedł, i to wam dzisiaj opowiem
Przejął nad nią swą duchową władzę

Wciąż w jego uszach brzmiał ton jej głosu
Dzwonki ze szczęścia brząkały w duszy
Składam w Pani ręce ten dar- mego losu
Niech mej muzie wiecznie i z oddaniem służy

Chcę byś mnie zaczarowała już teraz, na wiosnę
Zasusz mój kwiat w swym wierszu miłosnym
Wyjął białą różę ze swej butonierki
Podał jej wśród fali miłosnej udręki

Teraz to czuł, coś mu jeszcze szepnęła
Pożegnania uśmiech w darze zostawiła
I jeszcze raz dłoń mu lekko uścisnęła
I jak we mgle nagle rozpłynęła....
......................
Oni, w duecie, jak arystokracja
Swój obraz dla nas zostawili święty
Ten strój, i zapach, cała dyplomacja…!
Ona ma różę, on piórko poety!

autor

Bliźniak

Napisany: 2006-05-21 Dodano: 2006-05-21 07:48:38

Ten wiersz przeczytano 672 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie