Jej dotyk zabija

Pawłowi Kuskowi, który nie wie co to jest cierpliwość...

Jej wzrok wbity w tłum
Ludzi Śmierci podległej.

Jej słuch słyszy ból
Ludzi- morderców własnych dzieci.

Jej węch czuje śmierci smród
Kobiet i dzieci na wojnie służących.

Jej smak odczuwa krew i brud
Kapłanów między religiami walczących.

Jej dotyk zabiera i daje
Życie, wiarę, śmierć, cud w ciszy szeptu.

Ona-jej imię nieznane- powstaje
Wśród krzyków, bólu i broni chrzęstu.

Człowiekiem nie jest, Czarnym Aniołem
Od Boga będącym wśród tłumu ludzi mknącym...

autor

chcialabym...

Napisany: 2007-04-07 Dodano: 2007-04-10 18:31:27

Ten wiersz przeczytano 631 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie