JEJ TOŻSAMOŚĆ...

czas drogo kosztuje, lecz idąc jego tropem stajemy się dojrzalsi...mądrzejsi...

bez wyboru...
z kolorem pasteli w dłoniach,
uparte życie nie chciało odejść, gdy o to prosiła...
dziś mu tak wdzięczna,że przy niej pozostało,
tylko ten miś w samym kącie łóżka ją tulił,
dorosły miał ucztę krytyki, że wciąż chce czuć się dzieckiem,
bolało... ale wyrosła z tego...
wyrosła z bólu dziecinności, stając się dorosłą,
bo zrozumiała, że dla siebie żyje...

autor

Marsell

Napisany: 2007-11-30 Dodano: 2007-11-30 09:23:34

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie