Jerzyki
https://www.youtube.com/watch?v=XOncKh4SSFQ Miałem te ptaszki lecz uleciały, jakże mi ich brakuje, nie ma z kim poćwierkać.
Jerzyki zawsze kręcą spirale,
rozpoczynają złowieszcze bale.
Zabłądzi któryś w przygodnym oknie,
skuli skrzydełka dzióbkiem swym cmoknie.
Po chwili skruchy znów rejterada,
bo życie ptaszków nam tu się nada.
Znikły sikorki i jaskółeczki,
już nikt nie robi lotniczej beczki.
Trzeba przeczekać rajdy jerzyków,
bo ptaki znają wiele ich trików.
Wrócą znów latem po ziarno nasze,
gdzie mają lepsze takie poddasze ?
Cieszy każdego życie w przestworzach,
bo tam na ziemi budzi się groza.
Lepiej pobujać głową gdzieś w chmurach,
jak gryźć sąsiada w tych starych murach.
Zawsze wirują w swym ptasim szale,
teraz zniknęły za morskie fale.
Może za roczek, wrócą od nowa,
to już natury przecież jest głowa.
"Gdybym miał wybrać, wolałbym ptaki niż samoloty." - Charles Lindbergh.
Komentarze (72)
Przylecą w przyszłym roku.
Miłego wieczoru również życzę,
lecę w real, bo się zasiedziałam za bardzo :)
Szkoda ale w tym roku były zaledwie kilka tygodni,
przyleciały późno i odleciały jak poparzone, nawet się
nie pożegnały.
Ornitolodzy milczą, choć pytałem, co ptaszkom odbiło.
Miłego wieczoru.
Dobrze piszesz o ptaszkach i nie tylko, Grzesiu.
"Lepiej pobujać głową gdzieś w chmurach,
jak gryźć sąsiada w tych starych murach."
To prawda, choć jak sąsiad ugryzie, to i my też nie
jesteśmy lepsi,
ale taka to nasza natura nie/ludzka.
Pozdrawiam serdecznie, Grzesiu:)
Nie zapominaj Jovi że mieszkam w Sowich Górach, ale
nie myśl że łatwo je podejrzeć, nocne ptaki, dlatego
tak chętnie w góry chadzam nocami. nie ma ludzi, są za
to Sowy. Raz udało mi się zauważyć sówkę małą,
ewenement w skali światowej, maleńka jak sikorka, ale
zawsze to sowa.
Pozdrawiam.
Uroczo o ptaszkach, one budzą mnie każdego dnia swoim
ćwierkaniem :) Nie wiem czy akurat to są jerzyki, bo
się nie znam kompletnie na ptakach, rozróżniam jedynie
gołębie, wróble, wrony, bociany i sroki, a sowę na
własne oczy widziałam raz :)))
Pozdrawiam ciepło :)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Gil_zwyczajny#/media/Pli
k:Dompap.jpg
Masz Swojego gila, jest piękny podobny z upierzenia do
sikorki, ale jest większy. Mam wiersz o kosie - Turdus
merula, tego lata dwa kosy zabiły mi samochody,
zakopałem ze smutkiem.
Trzymaj się zdrowo.
Będąc dzieckiem, mieszkając z rodzicami w bloku na 10
pietrze, pamiętam jak raz Jerzyk przez otwarte okno
wpadł do mieszkania i zaplątał się we firankę.
Kiedyś widywałem te ptaki i ich gniazda ale to już
historia. Jeżeli jesteśmy przy ornitologii to powiem
Ci, że w zeszłym roku miałem okazję zobaczyć Gila.
Ostatni raz widziałem tego ptaka chyba 40 lat temu.
Miło było mi poruszyć ten temat:)
Marek
Bereniko kopę lat, jak zdrówko, ale wyczuwam że
wszystko w najlepszym porządku.
Masz rację motto jest jednoznaczne, nie podlegające
dyskusji.
Życzę zdrowia i spokoju wakacyjnego.
Kaziu w tym roku wróciły i są jeszcze bardziej żywotne
i agresywne, miałem pod balkonem gniazdo wróbli i je
zamęczyły jest puste. Ale dałem sobie słowo że naturze
nie będę pomagał... ona wie co robi.
Wszystkiego dobrego.
Motto też do mnie przemawia...
Pozdrawiam :) B.G.
Ach, cudne są wszelakie ptaszki, szybujące cudnie i
śpiewem zachwycające, pięknie, pozdrawiam ciepło.
Mariolo to wszystko za moim oknem, jak widzę te
rozdziobane przez nich skorupki innych ptaków, jestem
na nie zły. Ale za chwile wraca opamiętanie,
natura wie co robi.
Dobrego i szczęśliwego dnia.
Naładowałeś moje akumulatorki,
pięknym śpiewem ptaków...
Miłego dzionka Grzesiu:)
Teresko myślałem że zapomniałaś że istnieje taki
"poeta" jak ja. Bardzo mi miło że właśnie ten wiersz
Ci przypadł do gustu. Jerzyki corocznie te harce
wyprawiają przed moim oknem.
Pozdrawiam serdecznie i zdrowia życzę.
Grzesiu, widać, że lubisz ptaki, z takim uczuciem...
a trafiłam tu dzisiaj za jerzykami, już dawno ich nie
widziałam, pozdrawiam serdecznie