Jesień

Nie lubię jesieni
Choć przepiękna i złota
Może to świat znów się zmienił
Może tylko zadumy pora

Zamiera,zastyga przestrzeń
Jakby coś się kończyło
Dni które mogły być lepsze
Jak wiatrem strąconych liści ubyło

Chłodny poranek wita znudzone słońce
Leniwa mgła unosi się w polu
Kluczy ptaków w obłokach coraz więcej
W przyszłym roku spotkamy się znowu

Niedługo zerwą się wichry
Zasną przykryte śniegiem marzenia
By na wiosnę znów rozkwitły
Zbudzone nadzieją i chęcią istnienia.

śniegu nie ma,ale może będzie

autor

jezor

Napisany: 2007-09-30 Dodano: 2007-01-23 17:28:28

Ten wiersz przeczytano 568 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie