Jesień

na pierwszy dzień jesieni

Jesień.
Od słoty ciężka,
Od słońca czerwona.
Zamyślona.
Czas powrotów i marzeń,
Nostalgii, przemijania.
Czas sumowań i zbiorów,
Nocnych świerszczy cykania.

W oddali,
W ogniach łuny
Zachodniej pożogi,
W jej drgającym powietrzu,
Płoną stogi.
Bydło wracające z popasu
Ma długie nogi,
Na drodze, aż do lasu.

Mgła lekkim kocem
Ścierniska okrywa
I wracają ptaki do ciepła,
Dzień odpływa
Na fali z chmur czerwonych
Skłania się ku słońcu,
Nad mgłami się układa
Aż się pogrąży w końcu.

Jesień.
Do snu układa drzewa,
Spadłymi liśćmi ziemię
Otula troskliwie,
Nikt już na drzewach nie śpiewa.
Zima na pola wkracza leniwie.

Gent

autor

HENO

Napisany: 2007-09-23 Dodano: 2007-09-23 00:02:37

Ten wiersz przeczytano 842 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie