Jesień...

Powoli na dworze robi się szaro...
Już prawie ciemno...
Wiatr pochyla drzewa ku ziemi...
i cichutko puka w moją szybę...
Otwieram szeroko okno..
Powiew wiatru,
Przyjemny chłód...
Patrzę na świat..
Widzę zbyt wiele...
A jednak...
Kocham ten szelest liści...
ten chłodny wiatr...
Który wplata się w moje włosy...
W moje myśli...
Robi dużo zamieszania...
Kocham te nagie drzewa...
te liście pod stopami...
Te resztki zieleni...
To wszystko jest częścią mnie i mojego życia...

Świty, zgrzyty, nieporozumienia, śmiech, płacz, cisza...

Już jesień...

autor

nadwrażliwa

Napisany: 2004-10-16 Dodano: 2004-10-17 11:28:05

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie