Jesień jak stara panna...
Jesień, jak stara panna,
Czasu ma dużo i przestrzeni.
Srebrem przeplata mgły warkocze
I z jarzębiną się rumieni.
Jesień, jak stara panna,
Tęskni samotnie wieczorami.
Nocą zanurza się w bezsenność,
Przegania czerń gorzkimi łzami.
Jesień, jak stara panna,
Wciąż jeszcze cichą ma nadzieję,
Że czas zatrzyma i zawróci
I jeszcze raz się zestarzeje.
autor
Jaśminowa
Dodano: 2014-09-28 21:58:19
Ten wiersz przeczytano 1521 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
myślałem że będzie nudno (tyle się już o jesieni
naczytałem) a tu nietuzinkowy wiersz...a ostatnia
strofa tak do mnie przemówiła,że przez chwilę myślałem
że jestem starą panną...
Coś w tym jest! ładnie:)
Miłego wieczoru:)
Ladnie,
Masle ze jesien starzeje sie co roku,
pozdrawiam
Bardzo mi się podoba Twoje podejście do jesieni .
Pozdrawiam gorąco i życzę miłej niedzieli .
Za rok powróci w welonie z babiego lata. Pozdrawiam
:):)
Jesien jak stara panna ciekawe porownanie, podoba mi
sie:-)
Zgrabny ten Twój wiersz o jesieni ..
Ciekawe porównanie jesieni jako starej panny pewnie ;)
Pozdrawiam ciepło-jesiennie :)
bardzo ciekawie i trochę inaczej o jesieni :-)
Piękna ta Twoja stara panna.
Pozdrawiam cieplutko.
Nietuzinkowo, ladnie:)
Ciekawe spojrzenie na jesień, Piękny wiersz.
Pozdrawiam :)
Ach, ta jesień, tyle wrażeń z sobą niesie!
Pozdrawiam!
Ładnie, nietuzinkowo o jesieni:)))
Przepiękny wiersz i dobre porównanie.Pozdrawiam
serdecznie:)
trafne porównanie jesieni do samotnej ,czekającej
wiecznie kobiety !!! pozdrawiam jesiennie