Jesień liryczna

Jesień liryczna oplata
Kobierzec słów pod stopami
Leniwe serce nie wzlata
Nie karmi się czuciem, myslami.

Jak marionetka idzie ten pan
Tamta pani
Bez blasku mają oczy -
On, ona ... Sami.

Jesień liryczna oplata
Lecz patrzy w głąb nie wprost.
Spójrz w polu mała chata
A przy niej rzeka, most.

Tam jako młodzi ludzie
Ze słońcem się bawili.
On mówił czule do niej
A ona drżała... Żyli.

Jesień liryczna oplata
W kamiennej twarzy łza
Może to tamta chata
Może w marzeniu trwa.

W duszy każdego przechowywane jest piękne wspomnienie, które za nic ma upływający czas...

autor

Izyda

Dodano: 2005-11-13 11:33:28

Ten wiersz przeczytano 473 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie