* Jesień miłości *
i przyszła zaduma jesienna
w spokoju usycha wspomnienie
ten bukiet obrazów najczulszych
zachowam na nic nie zamienię
i pali się ogień w mym sercu
co grzeje i pieści kołysze
cierpliwie zatopił się w czasie
a dusza przerywa nut ciszę
i szumią marzenia w listowiu
znaczone dotykiem spojrzenia
i jeszcze kolorem zaświecą
a miłość swej pieśni nie zmienia
i deszczu kropelki wesołe
tak cudnie spływają ci z czoła
spijają je usta spragnione
a ciało miłości twej woła
/Wanda Diana Molik/
autor
Wanda Molik
Dodano: 2009-10-07 10:41:41
Ten wiersz przeczytano 4742 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Pieknie spiewasz o jesiennej milosci...wzruszajacy
wiersz,,pozdrawiam
cieplutko.
Jesienna miłość bywa piękna, bardzo subtelnie i cieplo
ją opisałaś. Ale na konkurs sie spóźniłaś, a szkoda.
hmm...ładnie ,nastrojowo o jesieni ,miłości...
miłosc i jesien jakze wiele maja wspólnego ze
soba....rytmicznie z nostalgia...pozdrawiam..
ślicznie i melodyjnie o miłości...
ciepła i tkliwa Miłość Twoja jesienna Wzruszający
Serce kocha i pisze pięknie:)
bardzo ładny wiersz:)
Bardzo ładny wiersz i bardzo dobrze zrymowany nie
wychylając się z tematu jesieni w pełni
romantyczny..powodzenia