Jesień życia
Do starości tak blisko
i nie wypada narzekać.
Wszystko mija tak szybko
z przeszłości nic nie ma.
Teraz tylko smutek,
który drzwi zamyka,
poskromił promyczków
z błękitnego nieba.
Sędziwość się zbliża,
i szarość przede mną.
Zaśpiewam sobie -
" jesień życia", to też
piękno.
autor
eleonora12-80
Dodano: 2014-12-08 22:53:22
Ten wiersz przeczytano 882 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Gdyby nie minione lata, Twojej jesieni by nie było.
Warto pamiętać o przeszłości, bo ona nas
ukształtowała.
Pozdrawiam:)
Zawsze we wspomnieniach zakleta jest przeszlosc
pozdrawiam
Każda pora swoje uroki ma, pozdrawiam:)
Eleonoro, piękny wiersz :) Mnie od jakiegoś czasu tez
"dręczą" podobne refleksje...
Teraz tylko smutek,
który drzwi zamyka,
poskromił promyczków
z błękitnego nieba.
===========
myślę, że poskromił kogo/co = promyczki /a nie
promyczków.
I tu -->
Zaśpiewam sobie - = raczej bez sobie.
Zaśpiewam jesień życia
i będzie pięknie.
Reszta ok.
Z przeszłości zostają wspomnienia. Pozdrawiam.
Oczywiście, że jesień życia jest piękna. Pozdrawiam
Dobrze oddane emocje związane z przemijaniem.Jesień
życia może być piękna,bo wtedy ludzie mają więcej
czasu np na spełnianie swoich pasji,na podróże itp.
Najważniejsze,żeby było zdrowie i optymizm,a jak
jeszcze do tego dojdą bliskie nam osoby,to już tym
bardziej może być ona udana.
Pozdrawiam serdecznie:)