Jesień życia

Tu jeszcze jesień...źycia...a my wokół mamy wiosnę
odnowy...ale i tak fajny wiersz...pozdrawiam

Starość posiada te same apetyty, co młodość, tylko nie
te same zęby.Dobry wiersz

Zapraszam do lektury moich wierszy, o ile czas pozwoli
Wojtku :)

Witam Was i serdecznie pozdrawiam. Życzę aby tych m-cy
było jak najwięcej w spełnieniu oczekiwań.

Mój wiek oceniam teraz jako późne lato, wrzesień.
Obym tylko był w miarę zdrowy, to przeżyję w
interesujący sposób październik i listopad, czego
życzę również autorowi wiersza. :)

Jesień życia, ano taka kolej rzeczy z tym się nie
dyskutuje a żyjac czeka, pozdrawiam.

Witam Was wszystkich i dziękuję za odwiedziny.
Pozdrawiam serdecznie. Miłego popołudnia.

Świetna, życiowa refleksja pozdrawiam serdecznie;)

Dobra życiowa refleksja.
Tak to jest z tą starością.
Najważniejsze aby się jej nie poddawać.
Pozdrawiam:)
Marek

Starość porównana do nieporadnej kochanki: zabawne
porównanie jak i tragiczne zarazem. Czuć w tym wierszu
dystans do starości z jednej strony z zabarwioną nutką
goryczy i poddania się jej niemalże ze stoickim
spokojem.

I słuszne wnioski postawione, choć nikt zapewne rad
jej nie jest, to
przeżyć godnie czas uczono i nie narzekać, że już się
blednie.

I słuszne wnioski postawione, choć nikt zapewne rad
jej nie jest, to
przeżyć godnie czas uczono i nie narzekać, że już się
blednie.

Słusznie, nie dać się obezwładnić, Żyć
i szanować każdy dzień. Pozdrawiam serdeczie.

Nie poddaję się jej i Ty się nie poddawaj
Pozdrawiam:-)

... to się lubi, co się ma. Miłego wieczoru,
pozdrawiam Cię DoroteK.