O jesieni.

Jesień prawie już samotna,
w bieli brzózek, w deszczu kroplach,
omotana mgiełką tęsknot,
taka sama i żałosna.
..................... jak ja kocham gdy piszesz o
brzozce:)) zanuzylam sie w Twoim wierszu po same
brzegi:)) sa jak lekarstwo

No i całe szczęście, że te brzydkie mokre dni minęły,
teraz troszkę zimy i wiosnę czas witać, ona mimo
wszystko najpiękniejsza.

Świetnie, rytmicznie...no widzę :) - sama poezja
(dobrze, że szarość dnia jej nie zakłóca)

Kochana jesien, stubarwnymi kolory, odlatuje z wiatrem
poprzez Alpejskie wawozy.. // sorrka rozmarzylam sie
kOchana...// dziekuje za Twa potpore zyciowa:o)

Obraz jesieni, która mówi "do widzenia" - mokrej,
smutnej, łzawej. I tak trwa maskarada 4 pór roku -
niezmiennie.

Wiersz płynie leciutko... to sprawia Twoje wprawne
pióro Ilonko. Bardzo lubę Twoją poeję.

..ciekawie ...namalowany...obraz samotności...

Bardzo ładny wiersz ...
jesień i przemijanie tak jak w przyrodzie i tak jak w
naszym zyciu , szara i smutna jest nie do ukrycia .

Jesien i dojrzala kobieta maja wiele wspólnego
Chcialoby sie aby dluzej trwała jesienna aura ona
nieublaganie zimie miejsce robi. Bardzo dobry wiersz

Ciekawe ujęcie tematu.Jesień jako kolejna maskarada
pór roku.DOBRE

przemijają pory roku mija czas uczuć Wiersz jest
smutny ale w wymowie szczery Piękna forma

trochę mi zgrzytała maskarada, wszak to groteska, ale
zamierzone zastosowanie, może być ...

o każdej porze roku jak i o miłości można pisać bez
końca...naprawdę pięknie...

"przemijania maskarada" - bardzo ciekawe, poetyckie
określenie jesieni! A już myślałem, że na ten temat
wszystko napisano... :) Ładnie