o jesieni
Idzie dumna Pani Jesień
w sukni liści ma tysiące
w koszu jabłka z sadu niesie
z mgieł utkała szal na łące.
Idzie z wiatrem, słotą, deszczem
z kapelusza krople płyną
i zostanie tutaj jeszcze
zanim spotka się znów z Zimą.
autor
atomówka35
Dodano: 2015-10-07 18:44:54
Ten wiersz przeczytano 1043 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Takie bardzo poprawne. Jesień no i wiadomo zima, cały
szał wydarzeń pomiędzy jakoś trzyma język za zębami. A
szkoda. Polecam pisać więcej! Odkrywać więcej, nie
czuć się wygodnie, nie zostawać tu, gdzie się już od
dawna być nie powinno. Do dzieła :)
Bardzo mi się podoba, nie za długi, nie za krótki, a w
sam raz.
Śliczny wiersz:)