O Jesieni...

Przechodząc obok Jesień zajrzała do parku...
przebiegała alekjkami układając na trawnikach obrazy ze złotych liści.
Pod jarzębiną skąpaną w czerwieni na ławeczce zanurzonej w słonecznym złocie siedziała dziewczyna,
a Jesień tańczyła białe tango z wiatrem rozwiewając burze jej włosów.
Podnosząc wzrok znad książki dziewczyna wdzięcznym ruchem odgarnęła lawinę włosów z twarzy i spojrzała na staw,
gdzie statki z liści wirowały znacząc szlaki na drugi brzeg.
Promienie słońca zaglądały jej przez ramię
nie mogąc doczekać się kolejnej strony opowiadania
a wiatr delikatnie pomagał dziewczynie przewracać kartki...

A o czym było opowiadanie ?
O miłości do zapachu deszczu
i szumu wieczornych drzew,
o wietrze dającym koncerty w amfiteatrze z chmur,
o porannej rosie błyszczącej delikatnie,
o bukietch złotych liści.

Na malinowych ustach dziewczyny pojawił się długi rozswietlony promieniem radości uśmiech...

Na okładce, wypisany złotymi literami, widniał tytuł
O Jesieni...

autor

delph

Napisany: 2005-10-29 Dodano: 2005-11-05 14:19:05

Ten wiersz przeczytano 858 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie