Jesienna aura
Wieczór w samotnej ciszy,
tylko za oknem wiatr
moje myśli słyszy,
a czas na oślep gna.
Toczą się dni
jak jesienna aura,
nieugięty los drwi,
strach sercem targa.
Smutek otula twarz,
łzy toczą się po skroni,
nie dają oczom się śmiać.
Deszcz o szyby dzwoni.
autor
Isana
Dodano: 2020-02-23 19:03:19
Ten wiersz przeczytano 1731 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Melancholia i smutek związany z jesienną aurą oraz
niepewnością i przemijaniem, podkreśla niepokój i
poczucie samotności. Wiatr i deszcz są metaforami
ludzkich przeżyć i zmagań w obliczu nieprzewidywalnego
losu.
(+)
Bardzo interesujący wiersz.
Prawdziwie, deszczowo, samotnie.
Pozdrawiam
;)
wspaniale zbudowany klimat wiersza
Piękny wiersz.
Isano!
Wiersz mi bardzo bliski, w treści zarówno co i w
całości.
Nie jesteś sama peelko!!
Głowa do góry, nie poddawaj się!
Pozdrawiam serdecznie!
Rozdeszczone przygnębienie... A ta samotna cisza wręcz
przytłacza w wierszu... Pozdrawiam serdecznie
Czas do przodu gna
smutek nie ma dna
w szyby dzwoni łza
smutna przyszłość ta
Dobry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Piękne melo :)
Isanko widzę że I Ciebie dopadła melancholia...ale
uszy do góry,idzie wiosna a z nią radosne dni.
Pozdrawiam cieplutko:)
A ja zawsze wychodzę z założenia, że człowiek jest
bardziej nieugięty od losu :-) :-)
Ale wiem... Czasem nie jest łatwo stawić czoła swoim
lękom, a deszcz pada i pada...
Wiersz piękny w swoim smutku... Pozdrawiam :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
Po raz wtóry piszę komentarz, pierwszy wsiąkł, a był
dość długi. Teraz krótko - nie poddawaj się peelko i
Autorko też, szarej melancholii. Już widać pierwsze
kwiaty - symptopy nowego życia.
Witaj Elu!
Proszę Cię uśmiechnij się bo wiosna tuż tuż...
Miłego popołudnia:)
Zawarłaś opis jak aura wpływa na samopoczucie ale i
motyw jak samopoczucie wpływa na jej odbiór i koło się
zamyka ;)
Pozdrowionka
Ładnie z powiewem smutku. :)