JESIENNA PANI
Jakaż piękna Twa uroda
Włosy srebrem obsypane
Ile blasku dają
Usta Twoje jak maliny
A uroda jak każdej młodej dziewczyny
Oczy jak aronia taka ciemna i dojrzała
Wśród tych liści żółtych, złotych i
czerwonych
Stoi taka kolorowa lecz sama
Kiedy minie Twa uroda
Gdy korale jarzębinowe zgubisz
Czym się będziesz wtedy chlubić
Będziesz taka biedna dalej sama stała
I deszczowymi łzami płakała
autor
Kwiat lotosu
Dodano: 2006-10-16 08:11:08
Ten wiersz przeczytano 774 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.