Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Jesienna pani

Idzie polami wystrojona w miedzianą sukienkę
Z bagażem tym samym od lat zawieszonym przez rękę
Całunem tiulowym pokrywa lasy i wrzosowiska
Podstępnie roznieca przygasłe depresji ogniska

Niesie ból rozstania po wieczność długie wieczory
Wierszem pisane słowa przybrane w szare kolory
Wymowne milczenie martwe w monitor patrzenie
Obficie łzami kraszone ciche pacierze o zapomnienie

Brzemiennymi od deszczu kołysze chmurami
Wiatrem targa ostatnie kłosy płaczce sierocymi łzami
Natarczywymi czarnymi myślami jak stadem głodnych wron
Atakuje bezlitośnie wróżąc im z suchych liści pewny zgon

Raz rzuca kłody pod nogi raz ściele dywan złoty
Podaje wrzosu bukiet związany sznurem plecionym z tęsknoty
A kiedy jesteś samotny niechciany nie kochany
Udaje że nie widzi odwraca twarz do ściany

autor

pirania67

Dodano: 2008-10-07 00:27:05
Ten wiersz przeczytano 561 razy
Oddanych głosów: 5
Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (2)

vladimir vladimir

troche niewygodnie się to czyta. A puenta jakaś taka
nei bardzo. Ale widać że jest dobre wykonanie!

Vick Thor Vick Thor

Piranio drapieżna potrafisz też ślicznie -
rozpisać się bardzo lirycznie,najbardziej dwa
ostatnie wersy mnie ujęły!

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »