Jesienna Pani
Chociaż liście na czereśni
jeszcze swoją barwę mają
kiedy wietrzyk się rozhula
już niektóre opadają
Dzisiaj w nocy za żaluzją
nie wiem sen był to czy jawa
w blasku gwiazd oraz księżyca
przechodziła jakaś zjawa
Zapach miała pól zmęczonych
oraz spracowanej ziemi
z liści w suknię przyodziana
w barwie złota i czerwieni
Z kimś mówiła po cichutku
szeptem jakby wiatru głosem
przypominał zbóż rozmowę
gdy szumiały złotym kłosem
Szła po pustym już ogrodzie
po zroszonej trawie boso
towarzysząc szeptem wiatru
pożegnalnym ptasim głosom
Wszystko już jest w ogrodowym
grill, stół, krzesła i huśtawka
pozostała tylko jeszcze
pod pergolą nasza ławka
Może znowu tu zawita
nasza złota polska jesień
ciepłych dni oraz poranków
jeszcze parę nam przyniesie
Usiądziemy na ławeczce
z kawką lub kubeczkiem grzańca
zapatrzeni jak zaprasza
wiatr jesienny liść do tańca
Gregcem
Komentarze (11)
Ładnie, plastycznie o jesiennej pani, też bym chciała
by się ta złota jesień pojawiła.
Miłej niedzieli życzę
i zapraszam pod nieboskłon z gwiazdami:)
Pięknie, malowniczo zobrazowałeś jesień. Miłej
jesiennej niedzieli.
Pięknie jesień przysiadła się na ławeczkę..i już
zrobiło się ciepło, przynajmniej u mnie nad
Odra..Pozdrawiam z uśmiechem..
baaardzo ładnie :)+
Bardzo się podoba Jesień ma wie twarzy ale jaka by nie
była zawsze inspiruje serca poetów i romantyków
Pozdrawiam serdecznie :)
Ladnie, rytmicznie, z przyjemnoscia :)
Jesienna melancholia...a jakże piękna i pełna ciepła.
Bardzo mi się podoba...mam słabość do takich klimatów
:-)
Przepiękna ta pani, zwłaszcza, gdy ciepło, pozdrawiam
serdecznie :)
Bardzo, bardzo piękny wiersz o różnych barwach
jesieni...Chce go się czytać... Pozdrawiam. Miłej
niedzieli...
Bardzo na TAK...Dzisiaj na chwile przysiadzie -
zapowiadali;)
Rewelacyjny wiersz. Przepięknie o jesieni i nie tylko
o niej jako o porze roku. :)
Wiatr faktycznie zaprasza liście do tańca, czasem jak
chcę je pozamiatać, co mnie specjalnie nie cieszy.
Pozdrawiam bardzo serdecznie jesiennego autora. :)