Jesienna Pani
Smutnej, złocistej pani,
wiatr rozwiał włosy po lesie,
ziemię zrosiła łzami,
bukiecik z chryzantem niesie.
Zszargana jej sukienka,
nocą przybrana gwiazdami,
piękna w świetle księżyca,
idzie przez życie wciąż z nami.
Błysnął w jej szarych oczach,
radośnie iskrzący płomień,
czerwienią jarzębiny,
ożywił wspomnienie błogie.
Słoneczko ogrzewało,
jej wątłą zziębniętą duszę,
westchnęła rześkim powietrzem,
dotrwać do końca musi.
autor
bielka
Dodano: 2019-11-04 15:45:22
Ten wiersz przeczytano 2868 razy
Oddanych głosów: 57
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (81)
Płynnie się czyta, ładny.
Ja wolę westchnąć ale wzdychnęła też jest w porządku.
Pozdrawiam
Miło mi że byliście:) dziękuję wszystkim i
pozdrawiam:)
Jesień bywa smutna, tak jak i życia końcówka, a Twój
wiersz ładnie ją personifikuje, podoba mi się:)
Serdeczności ślę bielko:)
Serdecznie pozdrawiam.
Pogodnego dnia Bielko.:)
Oby owa jesienna pani pozostała z nami jak najdłużej:)
ładny wiersz.
Pozdrawiam.
Marek
a jednak jesień... jak kobiety posiada swój urok ...
Ładny, obrazowy wiersz z powiewem smutku.
Może i roni łzy ta piękna pani w jesiennej odsłonie.
Dla mnie twoja jesień jest jedną z lepszych dziś.
Pozdrawiam serdecznie Bielko:)))
Piękny , jesienny wiersz ze smutkiem pod rękę :)
Pozdrawiam :)
Uroczy, jesienny wiersz. Pozdrawiam z podobaniem :)
Witaj Bieluś:)
Już któryś wiersz czytam dzisiaj o jesieni i jak na
razie wszystkie mi się podobają:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Czy ja wiem? Czy ta pani naprawdę smutna? U Ciebie
wygląda pięknie... ale smutek z pięknem często chodzą
za rękę, to inna sprawa. Pozdrawiam z podobaniem :-)
Piękny wiersz, oddaje nastrój jesieni. Dziękuję za
odwiedziny. Pozdrawiam milutko.:)
Piękna, chociaż inna.Pięknie opisana jesień.
Pozdrawiam.
Piękny wiersz o jesieni Ona taka oddmienna Czasem
zapłakana:)
Pozdrawiam serdecznie :)