JESIENNA TĘSKNOTA

PRZYJACIOŁOM

JESIENNA TĘSKNOTA
Myśli moje biegną do Ciebie z samego rana.
Co dzień nam przyniesie czy będzie jakaś zmiana.
Dni coraz krótsze na dworze pada i plucha.
Strach wystawić na zewnątrz twarz czy kawałek ucha.
Na spacer nie pora nie taka pogoda ani nie czas.
Boję się zagubienia rozłąki i samotności co żyje w nas.
Czy na to skazani jesteśmy od lat.
Ja sama Ty sam jak dziwny ten świat.
Pozostało mi tylko wspominanie dni namiętnych i pięknych.
Cisza muzyka tulące do siebie się ciała.
Serce me ożyło i radość nie mała.
Tak zawsze jest gdy w moich skromnych progach witasz..
Jestem wtedy bezpieczna a miłość nasza jak by wieczna.
Więc korzystam z chwil kiedy jesteś u mnie.
Rozkoszy też nam trochę nie zaszkodzi.
I kiedy pieścisz moje ciało chcę krzyczeć mało mało.
A wtedy czujemy się że nic złego się nie stało.
W miłości zagubieni i jak że bliscy w sobie zatopieni.
W daleką dal odpłynęli nie czując godzin i lat.
Niestety on odejść znów musi ja zwlekam on znowu mnie kusi.
Może przyjdzie taki dzień będę czekać na tą chwilę .
A z tego morał jest taki ze mężczyzna i kobieta to ssaki.
Barbara Skorlutowska
//23//11//2014//Jodłownik

autor

Barbara Skorlutowska

Napisany: 2014-11-23 Dodano: 2014-11-23 08:48:58

Ten wiersz przeczytano 963 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie