Jesienna zaduma

Siedząc na fotelu popijam herbatę.
Patrzę na szarości, które są za oknem.
Chyba Pani Jesień znowu rządzi światem,
chyba dziś na spacer nie wyjdę, bo zmoknę.

Kropelki o szybę wydzwaniają dźwięcznie.
Mam dzisiaj u siebie taki mały koncert.
Więc się w dźwięk jesieni zasłuchuję wdzięcznie,
zanim zamknę okno i muzyków strącę.

Przed oczyma jeszcze spokój, słońce, woda.
Ciągle je wspominam z uśmiechem na twarzy.
Że szybko minęły, że odeszły, szkoda,
teraz pozostało, by wróciły, marzyć.

30.09.2010. godz. 9:03 - przed wyjściem do szkoły

autor

JoannaWu.

Napisany: 2010-09-30 Dodano: 2010-10-21 18:42:57

Ten wiersz przeczytano 640 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie