jesienne...
od przesytu barw
jesiennej melancholii
prześwitu nadziei
spływającej po liściach
wirują marzenia
jak płatki
śniegu
odbijając od słońca
pogrążonego w zadumie
zamyślone obłoki
płyną po niebie
szukając chwili
zapomnienia..
autor
suzzi
Dodano: 2012-10-10 19:10:39
Ten wiersz przeczytano 626 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Ladnie...:)
ładny, pełen zadumy klimat :-)
Ładny, wytonowany, jesienny wiersz tęsknotą pisany...
gratuluję.
Cudowna miniaturka, bardzo orginalna i dająca do
myślenia.
Pozdrowionka!
Rewelacyjna miniaturka, pozdrawiam!