Jesienne dni...

Mały bezbronny liść
targany wiatrem,
strącony z drzew
przykleił się do mych szyb
małą deszczu kropelką,
a chciał jeszcze żyć,
chciał jeszcze być
w objęciach drzewa bezpiecznie tkwić.

Lecz pierwszy jesienny wiatr
porwał go
i tańczył z nim pod mym oknem.
Patrzyłam, jak spada
walcząc z wiatrem
-leciał w dół,
to znów wiatr uniósł go
zawirował z nim ostatni już raz.

Bezbronny targał się
ostatkiem sił,
gdy kropla deszczu porwała go
- teraz na szybie mej tkwi
nieruchomo,
jak martwy cień.

Otoczył pokój mój,
w którym śpię,
a chciał jeszcze żyć,
chciał jeszcze być.
Teraz już wie,
że policzone jego godziny, minuty,
a moje sny.

autor

Violetus Pospolitus

Dodano: 2005-12-04 19:27:21

Ten wiersz przeczytano 536 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie