Jesienne przebudzenie
https://www.youtube.com/watch?v=d_mLFHLSULw
Z zagajnika prześwituje złota kula.
Rozświetla krąg listopadowej nagości,
wiatr kołysze, siłą napiera i hula
wśród ostatnich liści, lecz karnawałowo.
Rozdmuchane pełne wigoru tańcują,
nieświadome zbliżającego się końca,
nim opadną, a rozpierane energią
w blasku słońca - dopuszczają się
szaleństwa.
Ożył barwą, okraszony światłem lasek,
drży osika, połyskuje biała brzoza,
świat się mieni i w niezwykłym
bogactwie
ginie czarny strach i pełna trwogi
groza…
O sole mio!
autor
marcepani
Dodano: 2017-11-05 16:45:15
Ten wiersz przeczytano 1094 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
Pięknie.Pozdrawiam.
baaardzo ładnie :)
miłego wieczoru
dziękuje bardzo za wizytę u mnie i miłe słowa
pozdrawiam
Witaj Marcepani,
Bardzo podoba mi się Twój wiersz, a i muzyczna oprawa
tak piękna, że razem tworzą spójną całość. Pozdrawiam
serdecznie i dziękuję, za miłe wizyty:)
Takie jesienne przebudzenie jest świetne, pozdrawiam
serdecznie :)
i dobra klamra tytulu z puenta;)
pomyslowo zakonczone tym O sole mio!:)
pozdrawiam
Zaczytal sie agarom az tu "O sole mio!" w oczy
uderzylo, bosko wyszlo, pozdrawiam
Słonecznie u Ciebie i radośnie. Taką jesień lubimy :)
Pozdrawiam Marcepani :)
liśćmi się roztańczyła jesień
miłego dnia:)
Bardzo ładnie :)
Roztańczona jesień zadumana +++
Pięknie w jesiennym klimacie! Pozdrawiam!
kusisz mnie ... o sole mio optymizmem swoim ...
Piękny jesienny wiersz, bardzo obrazowy. Przeczytałem
z wielką przyjemnością. + i Dobrej nocy.