Jesienne rozważania przed latem.

Interesujący wiersz z jasną i klarowną wymową,
pozdrawiam :)

Dosadnie i z fantazją, popieram jak najbardziej, życie
jest piękne...

Rozbudzasz wyobraźnię czytelnia i skłaniasz do
refleksji.
Fajny tekst:)
Pozdrawiam
Marek

Niezły ten Twój brain w czerepie, że taki tekst. Mój
brain przeczytał sobie inaczej niż oczy, że zderzeniem
jest. Niestety przyznaję... interpretacja wiadomo,
rzecz prywatna; nie zastrzel mnie za to, proszę, bo
powaliłeś kompletnie:)

Mnie także się podoba w formie i w treści.
Miłej soboty:)

:) Super!

gdyby człowiek nie pił, to musiałby pisać o wiośnie.
brrrr :)

Dobre i fajne rozważanie:)pozdrawiam cieplutko:)

;)))
Gdyby Tetyda nie była głupia
i miast za piętę wzięła za (…),
heros by przeżył, trafiony w piętę,
Parys - zaś wąchał, od spodu, miętę.
;)))

Ostatnia strofa dała puentę,
nie strzelaj mi za wcześnie w piętę.
Pozdrawiam Lonsdaleit i tak ten żywot taki krótki.

;)))
Dystans do życia jest nieodzowny,
bez niego, pewnie by nas przerosło.
W najgorszym przypadku "współpraca"
z życiem zaprowadziłaby nas pod stryczek.
;)))

fajne rozważania, troche z humorem i dystansem do
życia.

;)))
Wieczność i wietrzność są jakby tożsame,
bo choć wirtualne, tworzą jednak ramę,
w której zmieścić możesz: ze strychu zasoby,
dwa wory ziemniaków, węgiel i mikroby.
;)))

Podoba mi się ta zaduma nad życiem,
rytmiczna i na wesołą nutę:)
Miłego dnia:)

:)
Gdyby nie ta grzeszność,
gdyby nie ta grzeczność....
co to ja rzec chciałam?
Wieczność? Czy tez wietrzność? ;)