Jesienne zapytanie
Jaskółki skomponowały
na drutach elektrycznych
swoją melodię pożegnania
wiatr pierwsze liście
wczesnej jesieni
na moje ścieżki nagania
już kwitną w ogrodzie astry
i rozłożyste georginie
a ja mam pytanie
czy tej jesieni
nikogo znów
nie będzie przy mnie?
autor
Jerry Kuba
Dodano: 2008-10-12 10:57:26
Ten wiersz przeczytano 1181 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Wiersz przepełniony tęsknotą ale pięknie skomponowany.
A poza tym miłość przyjdzie sama, nie szukaj jej na
siłę.
jesienna melancholia i tęsknota za miłością i
szczęściem. Jesień to pora roku skłaniająca do
refleksji tak jak Twój wiersz:) Pozdrawiam
ogromna tęsknota przepełnia wiersz...może jednak ktoś
będzie...jesień się dopiero zaczęła.
Oj pełen tęsknoty za szczęściem, piękny wiersz pod
płaszczem jesieni kryjące ogromne prgnienie miłości.
wiesz ty ile takich chętnych chodzi po tej ziemi? To
nie tęsknij nadaremnie , ale
pomyśl jak to ładnie, tak we dwójkę żyć przykładnie.
Jak będziesz tylko siedział i czekał aż ci z nieba
sama gwiazdka spadnie, to jesień spędzisz sam.Więc
koniec narzekania , rusz swoje cztery litery i ...
Nasuwa mi się pytanie...a kogo byś chciał?Musisz się
zdecydować.:)
Wybrałeś interesującą formę: w postaci pytania, dla
tego wiersza, bardzo bardzo udaną. Ta pięciolinia z
ptakami też mi się bardzo podoba :)
a moze mogles sie za kims rozejrzec w lecie? :) w
kazdym razie wiersz krotki ale fajny
duzo melancholii w Twoim wierszu...napisałeś że wiersz
wolny, troche mi przeszkadzają gdzieniegdzie rymy,
chyba fajniej by brzmiał jako biały wiersz... świetne
są te jaskółki :)
mowia ze chciec znaczy moc...ale czy to takie
proste?...patrzymy jak odchodza kolejne wiosny i
jesienie...odlatuja ptaki..ale nasze marzenia nie
odejda bo wciaz mamy szanse i nadzieje na to ze sie
spelnia....wiec niech sie spelniaja ...nikt nie
powinien byc sam...
Bardzo pomysłowo wykorzystany klimat jesieni, by zadać
to pytanie.
Jesienną melancholią zawiało nie tylko Twoją duszę
Jerry. Nie będę oryginalny. Wiersz piękny, lekko
napisany skłania do reflekcji nad jesiennymi
pytaniami. A co do samotności - sądzę, że dzięki Twoim
wierszom masz przy sobie wielu podobnie wrażliwych.
Pozdrawiam.
Może wśród tysiąca samotnych liści będzie i ten, nad
którym sie zatrzymasz i dla którego Ty będziesz
najważniejszy?
Pozdrawiam
nie wierzę abyś był sam,masz przecież wspaniałą
rodzinę!Myślę,że to taka licentia poetica dla
uzasadnienia pytania retorycznego,zabieg
formalny.udana miniatura!pozdrawiam!