W jesiennej symfonii
Jak w mistrzowskich baletkach
lekko, zwiewnie, łabędzio,
zatańczyły ze szczęścia
to jesienne bolero.
Potem dywan utkały
z karminami i złotem,
domieszkami zieleni,
rdzą, fioletem zgaszonym.
I pod każdym dotykiem
odżywały w szelestach,
tworząc tęskną muzykę,
za czymś, czego wyśpiewać
nie potrafi już żadna
najpiękniejsza na ziemi
lira serca czy harfa.
Trzymam w dłoniach jesienny
barwny bukiet, bo w darze
otrzymałam od ciebie.
Też cię kocham i pragnę
w tej symfonii jesiennej.
Komentarze (48)
nie piękna, nie ciekawa, nie głosuję
:))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
piekna symfonia jesieni!!! pozdrawiam
Śliczny wiersz.
Pozdrawiam:)
no i proszę jak pięknie
tanecznie, jesiennie:)))
pozdrawiam pięknie:)))
bardzo ładnie, pozdrawiam:)
piekna symfonia taka ciepła jesienna pełna kolorytów
pozdrawiam serdecznie:)
Śliczna Magdo, Twoja jesienna symfonia. Pozdrawiam
serdecznie
Mastersztyk pozdrawiam
piękny ten wiersz który tańczy z kolorami z wiatrem z
jesienią i taki zakochany...
Cudowny wiersz o przepięknych metaforach,tyle w nim
liryki i wrażliwości na piękno przyrody. A wszystko to
oddane jakże pięknym językiem poetyckim!
Autorko! Nie obrażaj się za słowa prawdy zamiast
ciumkania wg. zasad TWA - to naprawdę jest wierszyk
słabiusieńki,bo infantylny i przepojony bardzo tanim
sentymentalizmem,jak np.:"najpiękniejsza na ziemi lira
serca czy harfa".
Dobranoc Magdo:)
Szkoda,że mojego akrostychu nie przeczytałaś...
Miłego dnia życzę:)
a to wyszła kolorowa z lisci jesiennych symfonia :)
Piękna,rozmarzona,jesienna symfonia.Pozdrawiam
serdecznie:)
Magdo* - zakochanie i pragnienie
= wielkie pozdrowienie.