Jesiennie
Gdy kawa była gorąca – gorące były słowa
z czasem oboje w milczeniu , zanikała
mowa
Kawa zdobiona śmietanką, słodzona łzą
rozstania
puste filiżanki, cisza, nie ma tematu, nie
ma gadania
Wysyłam co dnia sercem nie gorącą ,ale kawę
w ukropie
Słowa piszę sercem, wkładam w każde z nich
swoją duszę
W marzeniach tych najodleglejszych z
odległych w oddali
pragnę przychodzić z kawą, by słowa do
ciebie się śmiali
Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Komentarze (7)
https://www.youtube.com/watch?v=5jJvvGqdPVk
Ładnie.Pozdrawiam:)
a może na końcu'śmiały' w:)
choć lepiej wypić zimną kawę
niż zimną herbatę chyba że jest
mrożona w:)
...by słowa do ciebie się śmiały.:)
Bardzo dobrze napisany wiersz. Kawa gorąca a słowa
ciepłe. Ładny obrazek.
:)
Kawa ze śmietanką - pycha, ale kaloryczna- Pozdrawiam
milutko
Miłego dnia Bolesławie, właśnie kończę kawę ze
śmietanką, ale bez kofeinową. Pozdrawiam