Jesienno wiosenne słońce
Popatrz już jesień liście zamiata
słońce zachodzi gdzieś za horyzont
ucieka życie z naszego świata
i pocałunków usta się wstydzą
myśli tak trudno wyłowić z serca
wiatr smutkiem tuli zmarznięte słowa
uparta miłość twarz swą wykręca
bez słów najczęściej płynie rozmowa
jesienią słodkie kwaśnym się staje
deszczem rozmyty grymas na twarzy
tylko niepewność spać mi nie daje
czy o wiosennym słońcu wciąż marzysz?
Komentarze (9)
wiersz czyta się dobrze i zawiera prawdy życiowe a
także marzenia i nadzieję
każdy marzy by wiosenne słońce nigdy się nie
kończyło.. pozdrawiam
Każda pora na miłość dobra gdy w sercu Aura nieraz
wpływa na nastroje ale na uczucie nigdy a na wiosnę
szczególnie może być intensywna każdy bowiem utożsamia
wiosnę z odrodzeniem Piękny wiersz i prawdziwy Brawo!
Wiersz bardzo ładnie poprowadzony i zrymowany,
gratuluję wprawnego pióra.
przychodzą momenty ,gdy miłość troszkę zasypia,
wpływ pogody czy jesienna nostalgia?ładnie opisane
niepewności ,załamania nastrojów
Dla mnie przekaz Twego pięknego wiersza jest taki;
nawet w smutne jesienne dni życia wlej w nie słońce
miłości ciepłej jak wiosenne słońce... może się
mylę... Wiersz jest piękny...
Wiersz zasługuje na uznanie zarówno ze względu na
treść, jak i wykonanie (dobre rymy, płynność).
Niepewność to zmora nie tylko jesieni, czekajmy na
wiosnę, może się odmieni?
A kto o wiosennym słońcu nie marzy ? Ładnie
dopracowany wiersz pod względem formy i treści. Podoba
mi się to Twoje jesienne " bajanie "