Jesienny

Dębowe dłonie
chwytają ziemię
żylastym uściskiem.

Wiatr zmusza je
do zebrania się w stosy
dla ochrony przed chłodem.

Depcze je bezczelnie
butami za kostkę
wiec protestują
żałosnym szelestem.

Widzi to dziewczyna w brązie,
przystrojona rumieńcem,
otoczona zlotem,
i uśmiecha się zalotnie.

Zaciągam się chłodem
i podchodzę
z banalna róża w dłoni
czerwona, a jakże.

Troszke nie w pore :)

autor

plato

Dodano: 2007-01-25 00:56:57

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie