Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Jesienny deszcz

każdy początek co nie jest końcem
przemierzać będzie pełnię faktów
nadając nazwy bezimieniu
trwać będzie w przeznaczeniu

czy tego chcemy budząc czas
chłeptany co dzień wciąż tak samo
gubiąc początek co jest w nas
jesienią nigdy nie kochaną

tak ze mną jest za każdym razem
gdy myje szybę w swoim oknie
chcąc złapać deszcz w otwarte oczy
szkło tłukę potem cały moknę

ja kocham deszcz on kocha mnie
wzajemność nasza jest bez skazy
więc tłukę wzrokiem szklany mur
deszcz płynie po mojej twarzy

Dodano: 2019-09-08 06:14:14
Ten wiersz przeczytano 1011 razy
Oddanych głosów: 18
Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (29)

aTOMash aTOMash

Nie lubie deszczu, nie moge wtedy siedziec w swoim
ogrodzie...

Gregcem Gregcem

Deszcz jest życiem, zielona trawa ukaja, cieszy wzrok,
szum fal jak kołysanka---i jak tu kropli deszczu nie
lubić?

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

ta rozbita szyba niepokoi
a ten szklany mur warto zbić i nawet gdy pada
uśmiechnąć się :)

Dziadek Norbert Dziadek Norbert


Pada sobie deszczyk, trochę tu trochę tam,
oby zechciał padać kiedy kładę się spać...

Serdecznie pozdrawiam życząc miłej niedzieli :)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Ja lubię jesień i deszcz...gdy jestem w ciepłym
mieszkanku :)
Jesień to dla wielu czas smutania i melancholii. Dla
mnie nie :)
Pozdrawiam :)

Mirosław Madyś Mirosław Madyś

BordoBlues - i owszem, byle opady nie były ciągłe:)
Dziękuje i pozdrawiam :)

BordoBlues BordoBlues

ja też lubię deszcz. i lubię taką melancholię jak w
Twoim wierszu.
pozdrawiam serdecznie :)

Mirosław Madyś Mirosław Madyś

anula-2 - pięknie:) każdy poeta musi lubić deszcz.
Dziękuję i pozdrawiam :)

Mirosław Madyś Mirosław Madyś

anna - Moja szyba to swego rodzaju ograniczenie,
które usiłuje przezwyciężyć. Dziękuje za komentarz:)
Pozdrawiam :)

anna anna

też lubię deszcz, ale Twój (z tłuczoną szybą) napełnił
mnie smutkiem)

anula-2 anula-2

Obłe krople deszczu gonią się po szybie,
stukot monotonny w parapet blaszany.
rozmowa błyskawic pod nieba dachami,
chroboczą kamienie - cyklicznie i chciwie.

Pozdrawiam Mirku, kawałek burzy jaka mi się
przydarzyła 13.07. tego roku, reszta za czas jakiś.
U ciebie podobnie, każdy poeta musi lubić deszcz.

helin helin

Dobry, refleksyjny tekst. Pozdrawiam.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »