Jesienny pisarz
Wiatr rozkołysał ciche drzewa
zrywając z nieba się szalenie,
pośród listowia już rozbrzmiewa,
muska i strąca ich zielenie
i pomarańcze, żółć kołysze
spycha w odległe zakamarki,
w ogrodach przy altankach pisze
melodie dla jesiennej bajki.
One sprzeciwu nie stawiają,
fruną powoli po stronicach,
swe role z poświęceniem grają
a ich szept słodki w polach słychać.
Czasem spokojne są momenty,
to znowu pełne życia, wrzawy,
każdy akt roztańczeniem spięty,
mu jednak nie dość tej zabawy.
Komentarze (29)
Nic nie ma piękniejszego niż wysokie drzewa L. Staff
Tak mnie się jakoś skojarzyło , a wiersz szumi
listowiem:-)
Serdeczności dobranocne:-)
pięknie..pozdrawiam
Piękny wiersz o wietrze.
Niech tylko delikatnie:-) :-)nie za mocno
Pozdrawiam Małgosiu:-)
Byle tylko zbyt mocno nie pisał:)
Pozdrawiam Małgoś:)
Kolejnym Gościom bardzo dziękuję za odwiedziny i życzę
mile spędzonego, niedzielnego popołudnia.
Pozdrawiam:)
pięknie. Pozdrawiam:)
pięknie. Pozdrawiam:)
ładnie z lekkością Pozdrawiam:))
bardzo ładny leciutki i miły w odbiorze:-)
pozdrawiam - ja dziś zamieściłam swój pierwszy wiersz
dla dzieci:-)
Bardzo piękny wiersz. Klimat wiersza pełen
radości,rytmu barw. Jesień wg treści wiersz jest
cudowna. No i taka prawie jest, tuż za
wiosną.Oczywiście wg mnie. Pozdrawiam...
Ładny, lekko się czyta, może tu i tam odrobinę bym
zmieniła...
Pieknie kolorowo Bardzo się podoba :)
POzdrawiam serdecznie Małgosiu :)
bardzo ładnie, kolorowo i rytmicznie - pozdrawiam.
Bardzo bardzo milutki wierszyk o jesiennym pisarzu
Pozdrawiam Serdecznie