Jesienny redyk

Wiersz kreśli obraz nietypowej i surrealistycznej
sceny ulicznej, gdzie codzienność splata się z
absurdem, co prowokuje refleksję nad naturą ludzkiego
doświadczenia i współczesną rzeczywistością.
(+)

Dziękuję Wam!

Zatrzymal mnie wiersz na dluzej, zostane tutaj
chwile:)

Ten Truman mnie zastanowił.
I barany (owce).
Coś w tym jest.

Zadumałam się nad wierszem.
Pozdrawiam serdecznie

Niełatwo rozgryźć... :)

Ja odbieram jak refleks25. U Ciebie jak zwykle
niesamowite metafory.
Pozdrawiam :)

Świetny wiersz w mrocznym klimacie, taki trochę inny,
przez to ciekawy :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Zgadzam się z poprzednimi czytającymi a zwłaszcza z
Kazimierzem, że bardzo wymowny wiersz :) Pozdrawiam
serdecznie +++

Wymownie i faktycznie mrocznie brzmią wersy jesienią,
pozdrawiam ciepło.

Bardzo dramatyczne odniosłam wrażenia czytając wiersz.
Kojarzyłam -nadlatujące niebezpieczeństwo, śmierć,
niewolę - taki bezsens życia. Wiersz ma wieloznaczny
wydźwięk. Pozdrawiam serdecznie:)

mam wrażenie, że to chodzi o Trumana z Truman Show.
Świat stanął posłusznie w miejscu.

Szukam klucza...
Coś ma powrócić, ale na pewno nie owce z wypasu.

A ja od razu zaskoczyłam na swoj sposób,bo widzę tu
nasze społeczenstwo w dobie pandemii lub
niekoniecznie- moze przestraszone?, moze
zmanipulowane?,czekające tego,by ktos krzyknął:
obudzcie się
( tu chyba ten Truman) nawet jak sie myle,to
sooorrryyy - ale poezje czuję po swojemu! Super.

Przyznam, że nie zaskoczyłam, co ma Truman do
jesiennego powrotu owiec z wypasu, ale widocznie coś
ma, skoro powstał wiersz. Zajrzę później by się
dowiedzieć z komentarzy, a póki co stawiam krzyżyk
wierszowi udając się w dalszą drogę.