Jesienny wiater
wiersz gwarowy
Jesienny wiater
Dziś jesień smutno w lesie.
Całe jej odzienie,
wiater zodzioł i prasnon
wereda o ziemie...
Starmosiył syćkie liście,
wymazoł kolory.
Stojom ozcuchrane
pod lasem jawory.
Skorusy golućkie
golusieńkie całe
dziwaśka ostały
cyrwone kórole.
A smrecki jak zawse
całe zieleniućkie,
ozrucajom syski
duze i malućkie.
Wiater znowu duje,
drzewa powykrocoł
a jesienne liście
w potoki powrucoł.
Tak cicho sie zrobiyło
w lesie pod reglami
ino jesień płace
wielkimi świyrckami...
Komentarze (20)
jesiennie gwarowo pięknie
pozdrawiam
Przepięknie Skoruso.Jesienna przyroda w Twoim opisie
to cudo.Pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie, pozdrawiam :)
Pięknie, gwarowo o jesieni. Pozdrawiam bardzo
serdecznie Skoruso
Bardzo ładnie skoruso. Dobranoc
Oj pięknie o tej jesieni piszesz Autorko,miło Cię
czytać.
Pozdrawiam ciepło:)
Jesienny, bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)
Przyroda powoli przygotowuje się do zimowego snu. Taka
już jest kolej rzeczy. Pozdrawiam :)
Piękny wiersz z melancholią...wiał i tyle szkód
wyrządził.
Pozdrawiam
Oj duje, duje i u nas choć nie mieszkam w górach...
Ładnie Skoruso, lubię Twoje gwarowe wiersze, stale
uczę się nowych słów. Pozdrawiam pięknie:-)
piękny wiersz gwarowy Skoruso z przyjemnością
przeczytałam Pozdrawiam serdecznie:)dziękuję za wizytę
u mnie
Świetnie...u mnie też duje, a najwięcej sąsiad w
szyję:) miłego dzionka
jesiennie nostalgicznie i bardzo ładnie .....oj wiało
w Tatrach ostatnio ...
pozdrawiam :-)
Bardzo ladny obrazowy wiersz pozdrawiam