A jeśli
Dedykuję ten wiersz wszystkim którzy zwątpili ale nie tracą nadziei
Żar serca dwojga pustka zastała
Ludzie odeszli a samotność płaszcz
przyjaźni przybrała
Czy to jest wolności cena ? Ta samotność
niepojęta jednocześnie tak stała, tak
obecna,tak pewna.
Ludzie odeszli,posągi zostały
Ludzie odeszli a ja wciąż z myślą się
bije!
Czy natura ludzka jest odzwierciedleniem
Boga?
Jeśli tak,to boję się nieba.
autor
MMPG
Dodano: 2015-08-22 23:24:58
Ten wiersz przeczytano 603 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Dobry wiersz pozdrawiam
Dwa ostatnie wersy msz dobre.
Śamotność płaszcz przyjaźni przybrała
- "przybrała" jakos mi nie bardzo...
CaŁość msz do przemyslenia.
milo napisane czuc cieplo i zarazem smutek pozdrawiam
wieczorowo
Dobra refleksja.
Pozdrawiam:)