Jestem...
Jestem jak płatek oderwany od róży.
Pelę tam się po ogrodach, po całym
świecie..
Szukam miejsca ale znaleźć nie mogę....
Jestem jak zegarek, który tyka bez
przerwy..
Do póki baterii ktoś nie wyciągnie...
Jestem jak ogień tak łatwo mnie ugasić
kiedy płone...
Jestem jak miś, czyli znudzona zabawka i
rzucona w kąt...
Jestem jak kolorowy bąk, wszyscy mną
kręcą..
Raz w jedną stronę raz w drugą...
Jestem jak jakiś przestępca...
Zawsze oskarżają mnie...
Jestem jak dziecko zagubione we mglę..
Bojące się że już nigdy nie odnajdzie drogi
do szczęścia..
Jestem i nic więcej...
autor
♥Andzelika♥
Dodano: 2008-03-23 16:19:20
Ten wiersz przeczytano 643 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Świetny wiersz... Oddaje całą istotę życia. Pozdrawiam
Szukasz swojego miejsca, ale go znajdziesz i nie tylko
będziesz. Dobry wiersz, masz plusa
Być to i tak wiele... myśleć nad życiem i probować
zrozumieć..to już bardzo dużo...
"szukam miejsca ale znaleźć nie mogę " -
" jestem jak dziecko bojące się ....że nie odnajdzie
drogi do szczęścia "
Formy nie ocenię bo się nie znam, piszę rymem.
Wiersz smutny, nie możesz odnaleźć się w życiu a tak
chciałabyś byc szczęśliwa. Jak każdy.
Wymownie to w wierszu opisane więc plusika zostawiam.