Jestem – jaki jestem?

Mówią, że w wierszach jestem frywolny
A język w nich mam dosyć swawolny.
I wszystko wokół obracam w żart
Cóż, taki jestem i to mój fart.

Prawda, że piszę czasem dwuznacznie, taka niewinna gra słów
Jeśli wers jakiś brzmi zbyt opacznie nie bierzcie do swoich głów.
Nie chcę a nawet nie mogę w swych wierszach wszystkim dogodzić
Z tym co napiszę nie każdy musi przecież się zgodzić.

Jedno jest pewne nie zwiodę muzy, do której mam zaufanie
Ona mi szepcze co mam napisać i niech już tak pozostanie.
Moja frywolność, język dwuznaczny czasem zaś tylko przekora
Są mi potrzebne jak woda rybie, a oczom do snu - nocna pora.

Pragnę by uśmiech pięknem rozświetlał buzię każdego z nas
Dlatego żartom w swoich wierszykach kłaniam się w pas.
Mamy już dosyć, nostalgii, smutków, jęków, zawodzeń
Gdy wszyscy wokół nosem siąkają z swych niepowodzeń.

Bo gdy pomyśleć panie, panowie jak szybko mija nam życie
Czy nie jest warto odrzucić smutek i w świata pełnym żyć kolorycie?

autor

zdzisław

Napisany: 2007-02-06 Dodano: 2007-02-06 09:24:22

Ten wiersz przeczytano 610 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie