Jestem...

Już jestem na szczycie
Szczycie dobra, miłości
Jestem tutaj, widzicie
W pełnym porządku, gotowości
Poszukuje wciąż głębi
Sensu życia, szczerości
W sercu ciągle coś gnębi
Ściska nić nieświadomości
Przez niepotrzebne czyny
Chwile człowieka niegodne
Tylko z własnej winy
Popełniałem co niedobre
Lecz teraz na wyżynie
Na wzniesieniu bezradności
Ten czas który przeminie
Ukarze cień wieczności

autor

inny_niz_wszyscy

Napisany: 2006-02-17 Dodano: 2006-09-23 21:44:28

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie