Jestem kobietą
Jesteś dodatkiem do jego rozumu,
Jesteś tym,czym pragną być inne,
Kawałkiem chleba dla dzikiego tłumu,
Przepitym wodą i słodkim winem..
Jesteś kwiatem dodanym do wody,
Od której życie Twoje zależy,
Nie stracisz napoju,zyskasz urodę,
Gdy woda zniknie,piękno uleci.
Jesteś słońcem dla jego oczu,
Potrafisz parzyć i zniszczyć świat,
Lecz gdy zachodzisz każdej nocy,
Traktuje Ciebie jak najdroższy kwiat.
Jesteś miłością jego życia,
Choć nie mówił tego od wieków,
O sobie nawzajem nocami śnicie,
Nie ujął tego żaden z poetów.
Jesteś stworzona właśnie dla niego,
Jak Ewa dla Adama, wygnani otworzyli
Swój własny raj,Osobiste niebo,
Choć grzechem,miłością także okryli...
A ja czymże jestem?
Nieważne.Po prostu jestem z Nim.
Komentarze (1)
ciekawie piszesz czym jest kobieta dla mężczyzny- dla
zakochanego jest wszystkim "osobistym niebem" !
Przepiękny wiersz.