Jestem spragniony
Podziel się miłością, porozsyłaj wici
Zgrabnie je wyłapię nastawiając sieci
Tak wielkie bogactwa, drogocenne skarby
Nikomu nie oddam wszystko sam zagarnę
I nie chcę miłości, co spadnie ci z
brody
Gdy jestem bogaty, przystojny i młody
Daj teraz największy kawałek uczucia
Zryw serca poczuję do dalszego życia
I nie pędź na oślep zdobywając więcej
Daj siebie, daj miłość, daj ją jak
najprędzej
Znam radość, co życie od nowa nakręca
Chcę czuć wielką miłość, co po brzegi
serca
Namiętnością wypełni zmysły, duszę,
ciało
Jestem spragniony… Ciebie mam zbyt
mało
Komentarze (1)
Piekny wiersz,,
to prawda miłość jest najcenniejsza,,,tego nam
najbardziej potrzeba,,
Pozdrawiam ,,Śmieszka,,,