Jestem tu obcy...
Ja jestem tu obcy
I na tej planecie
Na chwilę przysiadłem
W podróży
Odejdę niebawem
Milczący i cichy
Nim niebo się przetrze
Po burzy
Nic tu nie przyniosłem
I nic nie zabiorę
Prócz paru uśmiechów
I wspomnień
Więc już mi nie mówcie
Że muszę gdzieś pędzić
I zebrać bogactwa
Ogromne
Ja tylko śpiew ptaków
I lasu szelesty
Upchałem w kieszeniach
Pamięci
Dziś dalej wyruszam
I w pustkę odpływam
Wszak wszechświat tak bardzo
Nas nęci...
autor
pertinax
Dodano: 2013-11-18 21:22:41
Ten wiersz przeczytano 879 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Kolejny Wilk na Beju i cudny wiersz
Bardzo fajna rytmiczna melancholia:)))
Piękny wiersz, ujęła mnie przedostatnia zwrotka,
pozdrawiam cieplutko
Piękny wiersz, powtórzę za andreasem-
świat i wszechświat nas nęci...
Pozdrawiam .
Piękny wiersz.Pozdrawiam.
Doskonale znam ten stan ducha, znaczy jest nas tutaj
więcej...
udany bardzo, kołysze i zaprasza do refleksji. Moje
gratulacje
Świetny wiersz, bardzo rytmiczny, przeczytałam z
przyjemnością.
Nim niebo się przetrze
Po burzy - dobre!
"Więc już mi nie mówcie
Że muszę gdzieś pędzić
I zebrać bogactwa
Ogromne" - to troche slabe; ale za obraz daje
punkt...
Przedostatnia zwrotka mnie ujęła. Śliczny wiersz.
"Odejdę niebawem
Milczący i cichy"-ładne
Może i obcy? Czyli UFO, badanie naszego świata. Lecz
można też ten wiersz interpretować jako utwór o
przemijaniu. Też uważam pobyt na tej planecie za
tymczasowy... Zaledwie kilkadziesiąt lat i... odlot
tam gdzieś. Pozdrawiam.:)
Piękny wiersz, ciekawa refleksja nad życiem, w
codziennej pogonii często zapomina się o tym, że nic
nie mamy na własności i nic nie zabierzemy ze sobą na
"drugą stronę", dlatego też trzeba cieszyć się chwilą,
nauczyć się zauważać bezwarunkowe, dane nam piękno,
któe jest dookoła nas :) pozdrawiam :)