JESTEM TYLKO CHWILą
ten wiersz jest odświeżony w pamięci i w życiu..
Powiedz mi Boże czy życie jest nutą?
Czy szczęście to czterolistna koniczyna?
Czy od dotknięcia Twoim palcem?
Kończy się jedno życie, gdy drugie
zaczyna?
Otwieram szufladę wspomnień,
Wszystkich nocy i ranków samotnych.
Wracam do czułych ramion matki,
Chcę zapomnieć smutki i troski.
To ją pierwszą zobaczyłam na świecie,
Więc pamiętam o niej, zapomnieć nie
mogę.
To moja matka przecież,
Ona dała mi życie pełne zdarzeń.
Powiedz mi Ojcze, czy szczęście
istnieje?
Czy mogę poskarżyć Ci się na życie?
Czy będąc tylko wodą w strumieniu?
Mam prawo budzić się o świcie?
Przeraża mnie przezroczystość,
Więc jak pomalować mam swój świat?
Jak mam słowa i myśli malować?
Gdy wciąż obok siebie kogoś mi brak.
I gdy otwieram szufladę zdarzeń,
Wszystko jak na karuzeli kręci się.
Przeszłość z przyszłością w tańcu
wirują,
Lecz kim ja jestem? Ty Boże wiesz…
M.Wityńska.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.