Jestem tylko przechodniem

Arku,dopiero dzisiaj zajrzałam na portal. Ostatnia
strofa zawiera powtórzenie: milczący, milczenia.
Czytam tak:
'jak omszały kamień, co zarasta ciszą
i w odbiciu lustra nie budzi się cieniem;
słów zbitych kawałków w treść nie uszlachetnię,
drzwi za mną zatrzaśnie wymowne milczenie'.
Pozbywasz się metafory dopełniaczowej i lekkiego
patosu.
Pozdrawiam serdecznie:)))))

tak samo mysle jak Tessa. Pozdrawiam

tak samo mysle jak Tessa. Pozdrawiam

Warto przystanąć w biegu i pomyśleć chwilę....super
Arku,zazdroszczę Ci, że tak blisko masz do
Kazimierza,pozdrawiam :)

Czytałam kilkrazy i nadal nie wiem co
napisać...kamienie porośnięte Milczeniem mnie
wzruszają. Podoba mi się i pewnie jeszcze tu wrócę :)

Miłego dnia :*)
PS. Dlaczego napisałeś że brakuje mnie? Jestem tu
stałym bywalcem :) :)

obserwatora zero nie ma:)

Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)

Warto przyhamować i cichutko na palcach zatańczyć
walca (alternatywnie) Bardzo dobrze się czytało i jak
zwykle mało, mało...Pisz arku)

Każda wędrówka kiedyś się kończy!
Warto zwolnić życia bieg.
Podzielam i pozdrawiam ciepło:-))

nie jesteś wyjątkiem, wszyscy tu tylko tranzytem,
świetny wiersz,zatrzymuje czytelnika, serdeczności
Arku :)

Aż mnie w gardle ściska, bolą takie słowa, choć
prawdziwe ale bardzo bolą. Pozdrawiam.

wielowarstwowo. dobre każde słowo :)

Bo myślę, że się na mnie obraziłeś, tylko nie wiem za
co:) nie oczekuję odpowiedzi.

BARDZO dobry wiersz Arku :-)

Ewo, nie wiem czemu stałem się obiektem Twojego
żartu.
pozostawiam pytanie bez komentarza