...jestem złym człowiekiem!?
Gdy mi smutno...
Jestem złym człowiekiem?
Zawsze byłem takim człowiekiem?
Dlaczego tak, cierpiałem?
Zawsze tylko siebie kochałem?
Często innych raniłem?
Żadnych ran nigdy, nie goiłem?
Zawsze tylko ta,
Moja strona zła?!
Ciemność, szarość, obojętność?
To cała moja piękność?
Bezduszność, brak litości?
Nigdy nie poznałem smaku miłości!!
Me łzy nie pomogą?
Idę ciągle tą samą drogą?
Za pytaniem, pytanie!
Dlaczego brak odpowiedzi na nie?
Pytaniem staje się odpowiedź-
-To jest moja spowiedź:
Jestem bez szczęścia, szczęśliwym?
Jestem bez dobra, dobrym?
Jestem dla siebie, sobą!
Jestem złym...
I tylko, aż nad to człowiekiem!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.